৪) মাকৰ কি গুণৰ কথা কবলৈ কৃষ্ণৰ লাজ লাগে বুলি কৈছিল, কথাখিনি তােমাৰ নিজৰ কথাৰে বহলাই লিখা।

উত্তৰঃ মাতৃ যশোদাৰ ওচৰত চৰাচৰ জগতৰ পতি বিষ্ণুৱে শিশু কৃষ্ণৰূপে নানা চাতুৰী কৰিছে। নিজৰ মানৱী লীলাৰে তেওঁ মাতৃ যশোদাৰ ওপৰত অভিযোগ আনিছে যে, মাতৃ যশোদাই কৰা শাসনত এগৰাকী মাতৃৰ নুন্যতম চেনেহকনো নাই। তেওঁ কৈছে যে, ৰাজপৰিয়ালৰ সন্তান হৈও বাঁহৰ সাধাৰণ বাঁহী এটা বজাই বজাই তেওঁৰ ওঁঠ ফাটি গৈছে। তৎস্বত্বেও যশোদাই কৃষ্ণক এটা সোনৰ বাঁহী গঢ়াই দিয়া নাই। ধনবোৰ এনেদৰে সাঁচি ৰাখোতে ৰাখোতে সিবোৰত কেতিয়াবা জুই লাগিব আৰু গাঁতত পোত যাব বুলিও সকীয়াই দিছে কৃষ্ণই। আনহাতে, খাদ্যৰ ক্ষেত্ৰতো যশোদাই তেওঁক পেটভৰাই খাবলৈ নিদিয়াৰ অভিযোগো আনিছে। নিচেই এখুদমান কাপোৰ পিন্ধি দিনটো গৰুৰ চৰাই ফুৰোতে কৃষ্ণৰ ভৰিত কাঁইটে বিন্ধে, গৰুৰ ধূলি পৰি চুলি জঁটা বান্ধি যায়। কিন্তু নিজৰ সন্তানৰ এই দুৰৱস্থাৰ খবৰ লবলৈ যশোদাৰ আহৰিয়েই নাই। এইবোৰ কথা ভাবিলে কৃষ্ণৰ মনটো দুখেৰে ভৰি পৰে আৰু কান্দিবলৈ মন যায় বুলি কৈছে। শিশু কৃষ্ণৰ ভাষ্য অনুসৰি, আপোন মাতৃৰ এই গুণবোৰৰ কথা ক’বলৈ কৃষ্ণৰ লাজ লাগে। প্রকৃতার্থত ইয়াৰ মাজেদি কৃষ্ণৰ মানৱী ৰূপৰ প্রকাশ ঘটিছে।