৬ । তাৰ দৰে ল’ৰাৰ কথাৰ উত্তৰ দিব নোৱাৰি; অস্বস্তিকৰ মৌনতাৰ মাজত মাথোঁ ছট্‌ফটাবহে পাৰি’— কথাষাৰৰ অন্তর্নিহিত ভাব বিশ্লেষণ কৰা

 উত্তৰঃ মাক-দেউতাকৰ মৰম হেৰুৱাই নিঃসংগ জীৱন কটোৱা এটি কিশোৰ সিদ্ধার্থ। নির্মল তাৰ সহপাঠী৷ সকলোৰে লগত হাঁহি-ধেমালি কৰা সিদ্ধার্থ হঠাৎ গহীন, খিংখিঙীয়া আৰু বেপৰোৱা হৈ পৰিছিল। জীৱনত মৰম হেৰুৱাই সিদ্ধার্থই আশ্ৰয় লৈছিল ড্ৰাগছৰ—এই আসক্তিয়ে সিদ্ধাৰ্থক যেন সকলোৰে পৰা আঁতৰাই ৰাখিছিল। সিদ্ধার্থ শ্ৰেণীত অনিয়মীয়া হৈছিল, শিক্ষকৰ কথাতো উভতি ধৰিছিল। বৰ সন্তর্পণে কথাবোৰ মন কৰিছিল নিৰ্মলে। সি যেন বুজিব খুজিছিল সিদ্ধাৰ্থৰ খেলিমেলি জীৱনটোৰ কথা। তাৰ এনে লাগিছিল যেন সিদ্ধাৰ্থক আগৰ দৰেই কৰি তুলিব। মৰমসনা অনুশাসনৰ সুৰেৰে সেয়ে সিদ্ধাৰ্থক সি সুধিছিল তাৰ কি হৈছে। সিদ্ধার্থ চমকিত হৈছিল নিৰ্মলৰ কথাৰ আন্তৰিক সুৰত৷ মৰম, আস্তৰিকতা সিতো কাহানিবাই হেৰুৱালে৷ সি দেখা মাক-দেউতাকৰ কাজিয়াৰ বিশৃংখল দিনবোৰৰ কথা পাহৰা নাই। সাধুকথা শুনি টোপনি যাব লগা দিনবোৰত কিদৰে সি উজাগৰী নিশা কটাইছিল এতিয়াও স্পষ্টকৈ তাৰ মনত আছে। যন্ত্ৰণাত মৌন হৈ থাকিবলৈকে সি শিকিছে। কিন্তু নির্মলে যে ভাঙিব খুজিছে তাৰ মৌনতা। তাৰ ভয় হৈছে কিয়নো মৰমক আওকাণ কৰিব পৰা ল’ৰা সি নহয়, অথচ ড্ৰাগছৰ নিচা এৰাও যথেষ্ট কঠিন। সিদ্ধার্থই বুজিছিল নির্মলক সকলো কোৱা মানে তাৰ একমাত্ৰ আশ্ৰয় ড্ৰাগছ হেৰুওৱা ৷

নির্মলে যে তাক মাক-দেউতাকৰ দৰে এৰি নাযাব তাৰ কি নিশ্চয়তা আছে। সেয়ে সি নিৰ্মলৰ সন্মুখীন হোৱাতকৈ যন্ত্ৰণাত মৌন হৈ থকাই ভাল বুলি ভাবিছিল। আৰু ইমানদিনে নোকোৱা কথাবোৰ এনদৰে হঠাৎ কাৰোবাক কৈ দিয়াটো ইমান সহজো নহয়৷ তাৰ বাবে সিদ্ধার্থক লাগিব মানসিক প্রস্তুতি। প্রশ্নোদ্ধৃত কথাষাৰিৰ মাজেৰে লেখকে এই কথাকেই ক’ব খুজিছে।